सन् १९१३मा प्रकाशित अमेरिकी उपन्यास ‘पोलियाना’की प्रमुख पात्र पोलियानाचाहिँ जुनसुकै समयमा, जहाँ पनि र जस्तोसुकै कुरामा पनि खुशी खोज्ने अत्यन्तै सकारात्मक पात्र हुन् । उदाहरणका लागि, झ्यालको पर्दा नभएको बुइँगलमा बस्नुपर्दा उनी “झ्यालबाहिरको दृश्यलाई छेक्ने केही पनि नभएकोले साँच्चै राम्रो छ” भन्दै ज्यादै हर्षित भइन् । खाना खाने समयमा अबेर भएर पाउरोटी र दूध मात्र खानुपर्दा उनले “मलाई पाउरोटी र दूध मन पर्छ” भनिन् । ‘खुशीको खेल’ भनिने उनको सकारात्मक सोच्ने तरिका सहरभरि फैलियो, जसले निन्याउरो मुहार बनाएको मानिसलाई समेत उज्यालो गरी मुस्कुराउने गरायो ।
विशेष गरी कुनै राम्रो कुरा हुँदा मात्र हामीहरू खुशी र हर्षित हुनेचाहिँ होइन । खुशी हुने र नहुने कुराचाहिँ दिइएको अवस्थालाई हामीले कसरी लिन्छौं भन्ने कुरामा निर्भर हुन्छ । यो महिना, आफ्नो परिवारसँगै पोलियानाको ‘खुशीको खेल’ खेलौं कि ? हाम्रो दैनिक जीवनमा लुकेको खुशी र कहिलेकहीँ दुःखको भेष धारण गरेको खुशी खोजिहेरौं । खेल समाप्त नभएसम्म एउटा खुशी पनि हराउनेछैन ।
- सुझाव
- उज्यालो मुस्कानले अभिवादन गर्ने
- सोचाइ नकारात्मक हुँदा “तैपनि म खुशी छु …” भन्दै सकारात्मक हुने
- दिनभरि पाएको खुशी नोटबुकमा लेख्ने
- दिनभरि पाएको खुशीबारे आफ्नो परिवारसँग कुराकानी गर्ने
- कुराको अन्त्यमा “त्यसैले मलाई मन पर्छ,” “म हर्षित छु” वा “म खुशी छु” भन्ने
- आफ्नो परिवारलाई “आज कुनै राम्रो घटना घट्यो कि ?” भनेर सोध्ने
- सकारात्मक सोचाइ उत्पन्न गराउने पुस्तक वा सङ्गीतसँग समय बिताउने